روایت زیر را از کتاب «بحارالأنوار» منتشر می‌کند.

امام جعفر صادق علیه السلام:

مَن تَوَلّی اَمراً مِن اُمُورِ النّاسِ وَ فَتَحَ بابَهُ وَ رَفَعَ سِترَهُ وَ نَظَرَ فی اُمُورِ النّاسِ کانَ حَقًّا عَلَی اللهِ اَن یؤمِنَ رَوعَتَهُ یومَ القِیامَةِ وَ یدخِلَهُ الجَنّةَ

کسی که کاری از کارهای مردم را به عهده بگیرد، و او درب (محل) آن کار را (روی مردم) باز کند، پرده‌ آن کار (و موانع آن را) کنار بزند، و با دقت به امور مردم (جهت کمک) نگاه کند، بر خداوند است که روز قیامت او را در امان قرار دهد و به بهشت برد.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۴۰