به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، "شما نگاه کنید امام موسی کاظم علیه السلام تنها امامی است که در شداید روزگار و در مبارزه با ظالمان 14 سال از عمر شریف شان را در زندان سپری می کنند که از این جهت در زندگی معصومین (ع) بی همتاست. شما وقتی نگاه می کنید می بینید حضرت زین العابدین 15 روز در کوفه زندانی بودند یا امام هادی و امام عسگری در پادگان نظامی و زیر نظر قرار داشتند اما این که کسی 14 سال در دخمه ای تاریک زندانی شود در میان ائمه فقط امام موسی کاظم (ع) است لذا جا دارد که ما با مراتب بالاتر معرفت به سراغ این امام معصوم (ع) برویم. یک نکته ای را این جا باید عرض کنم که ما به واقع نسبت به مقام و منزل حقیقی حضرات معصومین جهل داریم. اگر آن پشت پرده ها بر ما معلوم می شد و راهی به سمت ملکوت پیدا می کردیم متوجه آن جایگاه می شدیم."

انچه در ادامه می آید گفتگوی ما با حجت الاسلام و المسلمین ادیب یزدی،  واعظ و مبلغ شهیر درباره این موضوع است که چرا قدر معصومینی مثل امام موسی کاظم (ع) آن گونه که باید و شاید شناخته نشده است.

در روز ولادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام قرار داریم و بی مناسبت نیست این موضوع را با شما طرح کنیم که ما در باورها و فرهنگ شیعی این نکته را داریم که همه ائمه و معصومین (ع) ما از نور واحد هستند و تفاوتی از این جهت میان آن ها نیست اما آنچه در باورها و فرهنگ عمومی مان می بینیم تقریبا خلاف این را نشان می دهد چون ما به یک میزان به ائمه (ع) توجه نمی کنیم. می خواهم از جنابعالی بپرسم که ریشه های این رخداد از کجا می آید؟ چرا مثلا جامعه ما چندان قدر معصومینی مثل امام موسی کاظم علیه السلام را نمی داند؟

در ابتدا فرا رسیدن ولادت بسیار سعادتمندانه هفتمین خورشید درخشان و فروزان سپهر امامت و ولایت را به وجود مبارک ولی عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفدا و عموم ملت شریف ایران تبریک و تهنیت عرض می کنم و همچنین به همه کسانی که در جهت اشاعه جایگاه ائمه معصومین بحمدالله تلاش می کنند.

بنده با یک تبصره سخن شما را درباره این که همه ائمه مثل هم هستند می پذیریم و آن این است که همه ائمه ما سوای امیرالمومنین (ع) که ابی الائمه الکرام و سیدالاوصیا هستند در جایگاه یکسانی قرار دارند. حساب امیرالمومنین (ع)  در این باره متفاوت است و بد نیست که خاطره ای در این باره نقل کنم. یک وقتی ما در محضر حضرت آیت الله بها الدینی بودیم و از ایشان این پرسش را طرح کردیم که آیا همه ائمه ما در یک رتبه و جایگاه قرار دارند؟ ایشان با همان لهجه زیبای یزدی فرمودند بله اما بلافاصله فرمودند البته امیرالمومنین شأن دیگری دارد.

از امام صادق علیه السلام هم  روایت شده است که حضرت فرمود جد ما امیرالمومنین (ع) در همه فضایل ما شریک هستند اما ما در فضایل ایشان شریک نیستیم.  امیرالمومنین کسی بودند که پیامبر (ص) را درک کردند و "اول من سلم، اول من جاهد و اول من سعی" بودند، حالا اگر وجود نازنین امیرالمومنین  را که افضل الائمه و اقدم الائمه و اتم الائمه بودند سوا کنید بقیه حضرات معصومین (ع)  مشمول همان قاعده ای می شوند که فرمودید: کلهم نور واحد.

اما در پاسخ به سوال شما که چرا ائمه ما به صورت یکسان مطمح نظر نیستند یکی از دلایل به رخدادها و زمانه ای برمی گردد که حضرات معصومین در آن قرار داشتند. شما نگاه کنید که سیدالشهدا (ع) آن حماسه بی سابقه را  که بر ذره ذره پهنه هستی اثر کرد رقم زدند و در تعالی جایگاه حضرت موثر بود و روح تشنه بشر را سیراب کرد. حضرت برای این که این حماسه بزرگ را رقم بزنند ناراحتی ها و محرومیت های بسیاری را به جان خریدند و آن مصیبت ها که بر حضرت وارد شد باعث دلدادگی مردم نسبت به حضرت سیدالشهدا (ع) شد. شما امام رضا علیه السلام را در نظر بگیرید که در غربت محض و بدون یاور و بستگان و خویشاوندان در سرزمین طوس بسیار غریبانه به شهادت رسید و در کنار آن دریای فضایلی که حضرت داشتند و موجب اشتهارشان شد.

البته یک نکته ای را این جا باید عرض کنم که ما به واقع نسبت به مقام و منزل حقیقی حضرات معصومین جهل داریم. اگر آن پشت پرده ها بر ما معلوم می شد و راهی به سمت ملکوت پیدا می کردیم متوجه آن جایگاه می شدیم.

می خواهید بفرمایید  که جایگاه حضرت امام موسی کاظم علیه السلام زمانی بر ما هویدا می شود که بتوانیم راهی به ملکوت پیدا کنیم؟

بله همین طور است وگرنه مرور ظاهری زندگی حضرت کافی نخواهد بود لذا باید در جهت زدودن پرده های ضخیم جهل که عقول ما را در بر گرفته اقدام کنیم. شما نگاه کنید امام موسی کاظم علیه السلام تنها امامی است که در شداید روزگار و در مبارزه با ظالمان 14 سال از عمر شریف شان را در زندان سپری می کنند که از این جهت در زندگی معصومین (ع) بی همتاست. شما وقتی نگاه می کنید می بینید حضرت زین العابدین 15 روز در کوفه زندانی بودند یا امام هادی و امام عسگری در پادگان نظامی و زیر نظر قرار داشتند اما این که کسی 14 سال در دخمه ای تاریک زندانی شود در میان ائمه فقط امام موسی کاظم (ع) است لذا جا دارد که ما با مراتب بالاتر معرفت به سراغ این امام معصوم (ع) برویم.

به این نکته هم توجه کنید که گاهی رسانه های ما این قدر وقت مردم را می گیرند اما به امهات مطلب توجه چندانی ندارند. ما که تعارف نداریم و با شجاعت باید بگوییم و نباید نسبت به این ضعف های رسانه ای بی تفاوت بمانیم. شما امروز می بینید که صدا و سیما و در کل دستگاه رسانه ای ما هیچ برنامه مشخصی جهت معرفی حضرات معصومین (ع) ندارد  و اگرچه گاه سخنرانی های پراکنده ای در این باره به ویژه در مناسبت ها پخش می شود اما فرهیختگان درجه اول زمام فرهنگ سازی را در دست ندارند.

پس این زمام دست چه کسانی است؟

بیشتر دست عزیزانی که شور تبلیغ دارند اما عمق درک و دریافت و معرفت دینی شان پایین است. خداوند شهید آیت الله مطهری را بیامرزد، من از دهان ایشان شنیدم کسی که منبر می رود باید مجتهد مسلم باشد تا تمام جوانب مطلب را ادا کند. این که ما به جهت تبلیغ هم نتوانستیم توفیق چندان و چشمگیری به دست بیاوریم به خاطر این است که این ریزه کاری ها و ظرایف چندان مورد توجه قرار نگرفت. از طرف دیگر رسانه هم نتوانست که این تعالی را فهم کند و بتواند آنچه امام فرمود که صدا و سیما دانشگاه است عملیاتی کند.

می توانید مشخص تر در این باره سخن بگویید؟

مثال می زنم. شما به عنوان مخاطب صدا و سیما نگاه کنید که این رسانه چقدر به عزیزان هنرپیشه و بازیگران توجه می کند و چقدر به فرهیختگان تبلیغ و دین؟ اصلا این دو قابل مقایسه هستند؟ امروز بسیاری از فرهیختگان ما که می توانند معرفت دینی مردم را غنا ببخشند در گمنامی و ضعف و فترت هستند.