روایت زیر را از کتاب الکافی منتشر می‌کند.

امام باقر (علیه السلام):

مَا مِنْ شَیْ‌ءٍ أَفْسَدَ لِلْقَلْبِ‌ مِنْ خَطِیئَةٍ إِنَّ الْقَلْبَ لَیُوَاقِعُ الْخَطِیئَةَ فَمَا تَزَالُ بِهِ حَتَّی تَغْلِبَ عَلَیْهِ فَیُصَیِّرَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ.

چیزی بیشتر از گناه، قلب را فاسد نمی‌کند؛ قلب گناه می‌کند و بر آن اصرار می‌ورزد و در نتیجه سرنگون و وارونه می شود.

الکافی، ج ۲، ص ۲۶