روایت زیر را از کتاب «من لا یحضره الفقیه» منتشر می‌کند.

امام صادق (علیه السلام):

رَأَیْتُ اَلْمَعْرُوفَ لاَ یَصْلُحُ إِلاَّ بِثَلاَثِ خِصَالٍ تَصْغِیرِهِ وَ سَتْرِهِ وَ تَعْجِیلِهِ فَإِنَّکَ إِذَا صَغَّرْتَهُ عَظَّمْتَهُ عِنْدَ مَنْ تَصْنَعُهُ إِلَیْهِ وَ إِذَا سَتَرْتَهُ تَمَّمْتَهُ وَ إِذَا عَجَّلْتَهُ هَنَّأْتَهُ وَ إِنْ کَانَ غَیْرُ ذَلِکَ مَحَقْتَهُ وَ نَکَّدْتَهُ.

در نظر من کار نیک جز با سه خصلت به صلاح نمی‌گراید:

کوچک شمردنش، و پوشیده داشتش، و شتابان انجام دادنش؛ زیرا چون کوچکش شماری در نظر طرف احسان بزرگش کرده‌ای، و چون پوشیده‌اش داری به کمالش رسانده‌ای، و چون در انجامش شتاب کنی گوارایش ساخته‌ای و اگر جز این باشد آن را تباه و بی‌مقدار کرده‌ای.

من لا یحضره الفقیه / ترجمه بلاغی و غفاری، ج ۲، ص ۳۶۱