روایت زیر را از کتاب «بحارالأنوار» منتشر می‌کند.

امام صادق علیه‌السّلام:

أرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَمَلَ إِیمَانُهُ وَ إِنْ کَانَ مِنْ قَرْنِهِ إِلَی قَدَمِهِ ذُنُوباً لَمْ یَنْقُصْهُ ذَلِکَ وَ هِیَ الصِّدْقُ وَ أَدَاءُ الْأَمَانَةِ وَ الْحَیَاءُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ‌

چهار چیز است که در هر که باشد، ایمانش کامل است و اگر از سر تا پایش غرق در گناه باشد، چیزی از ایمان او نکاهد؛

آنها عبارتند از:

راست‌گویی،

امانت‌داری،

حیا

و اخلاق نیکو.

بحارالأنوار، ج ۶۴، ص ۲۹۵