روایت زیر را از کتاب «مجمع البیان» منتشر می‌کند.

قال رسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله ـ لَمّا سُئلَ عنِ الشِّعرِ:

إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَیفِهِ و لِسانِهِ ، و الذی نَفسی بیدِهِ لَکأنّما یَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ.

همانا مؤمن با شمشیر و زبان خود جهاد می کند؛ سوگند به آن که جانم در دست اوست ، شاعران [مؤمن با شعر خود گویی] به دشمن تیر می اندازند.

مجمع البیان : ۷/۳۲۶