«مادر» نقش کلیدی در تربیت نسل منتظر و ساخت جامعه مهدوی دارد

 به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، حجت الاسلام «مجتبی کلباسی» با بیان اینکه انتظار از جنس حرف و حالت نیست، اظهار کرد: انتظار از جنس عمل است. در نتیجه اگر عملکرد یک خانواده و به ویژه مادر در راستای تبیین و نهادینه کردن سبک زندگی مهدوی باشد شاهد تربیت نسلی منتظر خواهیم بود.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت با اشاره به حدیث نبوی ««افضل اعمال أمّتی انتظار الفرج»، گفت: در این حدیث بهترین عمل امت، انتظار فرج بر شمرده شده است. بنابراین چنین نیست که انتظار یک حالت و یا دانش باشد. گرچه که دانش لازمه کار است اما انتظار خودش یک فعل است، ما اگر توقع داریم که یک مادر فرزندان منتظر پرورش دهد باید قبل از هر چیز فرهنگ سازی نسلی داشته باشیم. در عمل کسی منتظر است که تمام حواس و آرمان هایش متمرکز بر آرمان های الهی است، یعنی دنبال عدالت است، دنبال حمایت از تقوا است، دنبال رفع ظلم است، دنبال این است که مسیر اولیای الهی طی شود.

حجت الاسلام کلباسی تاکید کرد: این مولفه ها زمانی در عمل دیده می شود که خانه ما، ارتباطات ما، گفتارهای ما و تمامی حرکات و سنکات ما در این مسیر باشد. این گونه می توانیم نسل منتظر تربیت کنیم، برخی زندگی ها بوی تجمل، حسادت و رقابت های ناصحیح می‌دهد، بوی فخر و افتخارهای موهوم می دهد، این چنین زندگی به طور قطع رنگ و بویی متفاوت با سبک زندگی منتظرانه دارد. در چنین قالبی نمی توان توقع تربیت نسل مهدوی را داشت.

این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه انسان منتظر دنیاگرا نیست، افزود: دنیاگرا نَه به این معنا که تارک دنیا باشد که این مقوله ای متفاوت است. مقصود ما از دنیاگرایی آن است که فرد تمامی امور زندگی اش بر اساس دنیامحوری باشد، این در حالی است که زندگی مهدوی به هیچ روی موافق با تجمل گرایی نیست. شکل دهی به چنین قالب های شخصیتی در خانواده و به ویژه با محوریت مادر خانواده شکل می گیرد.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت در ادامه ابراز کرد: انتظار واقعی به معنای دائما در تکاپو بودن است، تکاپو برای تربیت، برای رشد و اعتلای تربیت فرزندان در مسیر فرهنگ مهدوی و این مهم میسر نمی شود مگر آنکه در قالب خانواده چنین مساله ای به فرزندان منتقل شود. این سیره ای است که ائمه معصومین(ع) و به ویژه فاطمه زهرا(س) در زندگی داشتند.

وی در ادامه ابراز کرد: زندگی حضرت زهرا(س) چه در زمان حیات پیامبر(ص) و چه مدت کوتاه بعد از رحلت حضرت(ص)، تماما در مسیر تحقق اهداف رسالت پیامبر اکرم(ص) بود، در واقع فارغ از جنبه پدری و از باب ولایت پذیری این گونه عمل می کردند. همچنین در طول زندگی خود با حضرت امیر(ع) با حضور در خانه و تربیت فرزندان و در حقیقت فراهم کردن بستر فعالیت موثر برای امیرالمومنین(ع) این مسیر را ادامه می دهند، ضمن اینکه در همین ایام حتی در برخی از جنگ ها و حملاتی که دشمن به مدینه داشتند، در کنار پدر گرامی شان و حضرت امیر(ع) حضور می یافتند.

حجت الاسلام کلباسی اضافه کرد: لذا زندگی حضرت فاطمه(س) سرتاسر تلاش، مبارزه با شرک و جاهلیت است که آن را در همه عرصه های زندگی ایشانمی توان دنبال کرد و بعد از ارتحال نبی مکرم اسلام(ص) نیز این مسیر ادامه دارد، اما در این مقطع وظیفه دیگری نیز اضافه می شود و آن حفظ وحدت جامعه در برابر خطرات بیگانه است، یعنی در عین حال که حضرت زهرا(س) ‌دچار آسیب ها و مظالمی شده بودند اما ایشان توصیه پیامبر(ص) مبنی بر صبر و تحمل را مدنظر داشته و مصالح عمومی را مورد توجه قرار دادند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: چنین رویکرد و سیره ای در قامت رفتار و عملکرد حضرت زهرا(س) دقیقا همان مولفه ای است که سایر ائمه اطهار(ع) به آن تاسی کردند. بنابر این، تربیت نسل منتظر در گروی نوع رفتار و تربیتی است که فرزندان از والدین و به ویژه مادر خود دریافت می کنند.