۴ خبر از قرآن برای جهانیان از کلام امیرالمؤمنین(ع)

محقق، مفسر و پژوهشگر قرآن کریم گفت: خداوند با علم خود می‌دانست تا قیامت چه کسی رغبت دارد که شیعه اهل‌ بیت(ع) باشد و چه کسی هم رغبت دارد شیعه فرعونیان تاریخ شود؛ لذا شیعه از نظر روحی و معنوی ارتباط عمیقی با اهل بیت(ع) دارد. ما این مسئله را در دهه عاشورا بیشتر حس می‌کنیم؛ در آن دهه، همه از اول محرم تا عاشورا یک قلب مجروح و ناراحتی داریم.

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از ایکنا ، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان محقق، مفسر و پژوهشگر قرآن کریم در سخنرانی خود در بیت‌الاحزان اصفهان، به دو صفتی که ائمه(ع) درباره شیعیان بیان کردند، اشاره کرد و گفت: حضرت رضا(ع) فرمودند که شیعیان در ایام سرور ما مسرور و در ایام حزن ما محزون هستند؛ بر طبق فرمایش امام صادق(ع) علت آن این است که «خداوند گِل ما اهل‌ بیت(ع) را که در این عالم سرشت، شیعه را از اضافه گِل ما آفرید لذا شیعه یک ارتباط روحی و معنوی با ما دارد که در خوشحالی ما قهراً خوشحال و در حزن ما محزون است».

ارتباط عمیق روحی و معنوی شیعیان با اهل بیت(ع)
وی افزود: در حقیقت خداوند از این گِل، چهارده‌ معصوم(ع) را آفرید و از اضافه گِل آنان، ما شیعیان را آفرید. در واقع خداوند با علم خود می‌دانست تا قیامت چه کسی رغبت دارد که شیعه اهل‌ بیت(ع) باشد و چه کسی هم رغبت دارد شیعه فرعونیان تاریخ شود؛ لذا شیعه از نظر روحی و معنوی ارتباط عمیقی با اهل بیت(ع) دارد؛ ما این مسئله را در دهه عاشورا بیشتر حس می‌کنیم؛ در آن دهه، همه از اول محرم تا عاشورا یک قلب مجروح و ناراحتی داریم.

استاد انصاریان تصریح کرد: حضرت امیرالمؤمنین(ع) در بخشی از خطبه‌های‌شان که در رابطه با قرآن کریم است، می‌فرمایند «و هو القرآن»؛ پروردگار پیغمبر(ص) را که به رسالت مبعوث کرد، یک نوری را در اختیارش گذاشت که این نور هم نبوت او را تصدیق می‌کرد که این شخص واقعاً پیغمبر خداست و هم نوری بود که برای تمام مردم جهان تا روز قیامت قابل پیروی است؛ یعنی هرکسی در این عالم بخواهد به قرآن اقتدا کند و دنباله‌رو قرآن باشد، برایش آسان و ممکن است و اصلاً پیروی از قرآن، مشقتی و مضیقه‌ای ایجاد نمی‌کند؛ پیروی از قرآن مجید برای اهلش، برای کسانی که عاشق حقیقت هستند، بسیار لذت، شوق و ذوق دارد و نور است. حضرت علی(ع) به مردم خطاب می‌کنند و می‌گویند «فاستنطقوه؛ تک‌ تک شما را می‌گویم!» بیایید این قرآن را به زبان بیاورید که با شما مستقیم حرف بزند؛ سپس می‌فرمایند «و لن ینطق؛ قرآن مجید با شما حرف نمی‌زند و زبان قرآن در قیامت گویاست، اما در این دنیا کسی دیگر باید از جانب قرآن با شما حرف بزند و آن شخص خود من هستم»؛ «ولکن اخبرکم عنه؛ من کاملاً شما را از قرآن خبر می‌دهم».

چهار خبر از قرآن برای جهانیان از کلام حضرت امیرالمومنین(ع)
وی با اشاره به خطبه ۱۵۸ نهج‌البلاغه «أَلاَ إِنَّ فِیهِ عِلْمَ مَا یَأْتِی، وَ الْحَدِیثَ عَنِ الْمَاضِی، وَ دَوَاءَ دَائِکُمْ، وَ نَظْمَ مَا بَیْنَکُمْ»؛ اظهار کرد: حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) چهار خبر از قرآن را برای جهانیان بیان می‌کنند؛ اول «علی ان فیه علم ما یأتی؛ این قرآن، تمام رشته‌های دانش را تا ابد می‌تواند برایتان نشان بدهد، آن‌ هم با زبان ما»، دوم «قرآن و الحدیث عن الماضی؛ در کتاب خدا، اخبار کل گذشته عالم، از شروع خلقت که تاکنون نازل ‌شده وجود دارد»، سوم «و نظم ما بینکم؛ آنچه که زندگی‌ خانوادگی‌، معاشرتی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی‌ را نظام می‌دهد، قرآن است» و چهارم «دواء دائکم؛ تمام بیماری‌های فکری، اخلاقی و روحی شما را قرآن معالجه می‌کند».

حجت‌الاسلام انصاریان به علمیت بی‌نظیر امام علی(ع) اشاره و اظهار کرد: طبیعت مغز فیزیکی هر انسانی چهارده ‌میلیارد سلول است که امروز ثابت شده مغز نابغه‌های عالم یک‌ سوم سلول‌هایش فعال است و مغز مردم عادی عالم کمتر از نصف یک‌ سوم سلول کار می‌کند. یک پروفسوری از من پرسید شما قدرت مغز پیغمبر(ص) یا حضرت امیرالمؤمنین(ع) را می‌دانی؟ گفتم خیر گفت می‌دانی هر انسانی ۱۴ میلیارد سلول مغزی دارد که یک‌ سوم سلول مغز نوابغ عالم فعال است، گفت من از طریق مطالعه در آثار پیغمبر(ص) از نظر علمی، به این نتیجه رسیدم که ۱۴ میلیارد سلول مغز پیغمبر(ص) در اوج فعالیت بوده است.

وی تصریح کرد: حضرت امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند دو سه دقیقه مانده بود که خداوند جان پیغمبر(ص) را بگیرد، من را صدا کردند و فرمودند گوشَت را نزدیک دهان من بیاور. پیغمبر(ص) خوابیده بود، من دست‌هایم را روی زمین گذاشتم و گوشم را یک لحظه نزدیک دهان پیغمبر(ص) بردم و بعد بلند شدم. پیغمبر(ص) را که دفن کردند، خانواده به امیرالمؤمنین(ع) گفتند چه‌چیزی درِ گوشت گفت؟ فرمودند من گوشم که به دهان پیغمبر رسید، در هزار رشته علم را به روی من باز کرد که از هر رشته‌ای هزار در دیگر باز شد؛ یعنی یک‌ میلیون علم را در زمان به ‌اندازه یک آری و خیر به من انتقال داد؛ این مسئله نشان می‌دهد مغز ایشان بسیار فعال بوده است.

علم و اندیشه امام علی(ع) نسبت به قرآن
این مفسر و مترجم نهج‌البلاغه ادامه داد: از علم بی‌منتهای حضرت علی(ع) فقط نهج‌البلاغه و چند صد روایت به دست ما رسیده است چراکه بعد از رحلت پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) اجازه نشر علم را ندادند.

وی گفت: ابن‌عباس می‌گوید ما شاگرد تفسیر قرآن امیرالمؤمنین(ع) بودیم مدرسین بزرگ حوزه‌ها و حتی بزرگ‌ترین مراجع تقلید از زمان شیخ طوسی(ره) تاکنون، علی(ع) را نشناخته‌اند و نمی‌‌توانند بشناسند. حضرت علی(ع) در ۲۳ سالگی، چند ثانیه دستش بالا رفت و پایین آمد، در بیست سی ثانیه با یک ضربت عمرو بن ‌عبدود را به زمین انداخت. پیغمبر(ص) می‌فرمایند اگر کل عبادات جن و انس را از زمان آدم تا قیامت در یک کفه بگذارند و این ضربت‌ زدن علی را در کفه دیگر، کفه علی سنگین‌تر است و امیرالمؤمنین(ع) برای ما تفسیر قرآن می‌گفت، یک روز فرمود اگر هفت آیه سوره حمد را تفسیر کنم و شما از شروع تفسیر سوره حمد تا «والضالین» بنویسید. در صورت نیاز به جابجایی این نوشته‌ها، لازم است هفتاد شتر نوشته‌ها را بار کند. این اندیشه مولی علی(ع) نسبت به قرآن، آن‌ هم نسبت به یک سوره هفت آیه‌ای است.

قوانین بشری دست و پاگیر و بیمارکننده است
استاد انصاریان گفت: اگر شما ملت بخواهید یک زندگی منظم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، رابطی و خارجی داشته باشید، نظام‌دهی به این امور، کار قرآن است، نه کار خودتان که در اتاق‌های دربسته بنشینید و عقل‌تان را روی هم بگذارید و به مردم قوانین بدهید. این قوانین علاوه بر اینکه درمان‌کننده نیست باعث بیماری نیز خواهد شد. لذا می‌بینید دائم در جوامع بشری، یا قانون را باید تفسیر کنند یا باید تغییر دهند یا شش‌ ماده را کم و ۱۰ تبصره اضافه کنند. قوانینی که توسط ما وضع شده، پنجاه شصت جلد هفتصد تا هشتصد صفحه‌ای است که بیشتر آن هم به درد همان روی صفحه‌ها می‌خورد، چون همه‌ آنها انسان را گیر می‌اندازد. قرآن چهل‌ هزار صفحه نیست اما قانون گذار اصلی فقط قرآن است.

وی گفت: امام مجتبی، ابی‌عبدالله و زین‌العابدین این سه امام معصوم(ع)، علم امیرالمؤمنین(ع) را از نزدیک دیده‌اند و گواه می‌دهند که علمیت ایشان بی‌نظیر بود. با مراجعه به کتب ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ سال پیش، مشاهده می‌شود که حضرت علی(ع) در روایتی می‌فرمایند «ستدفن بضعة منی فی ارض خراسان؛ در آینده پاره‌ای از تن من در یک شهری به نام خراسان دفن می‌شود» حضرت علی(ع) زمانی به این مسئله اشاره می‌کند که دو فرزندش و زین‌العابدین، کسی از ائمه(ع) را ندیده بود، و اصلاً در مدینه و در عرب‌ها، خراسان قبل از فتح ایران برای مردم معلوم نبوده است و امام اصلاً زمین ایران را ندیدند؛ اما خبری غیبی داشتند و علم تا ابد را خبر داشتند. در این کتاب آمده که امام علی(ع) از داعش، حمله چنگیز مغول به ایران و بغداد، جنگ میان ایران و عراق نیز خبر داده بود و گفته است، داعش، از همه جا اروپا، آفریقا و مراکز مختلف با سند قلابی وارد شام می‌شوند و کشتار بی‌سابقه‌ای را انجام می‌دهند.

آتش جهنم بر زائر عارف حرام است
وی به فضلیت زیارت امام رضا(ع) اشاره و اظهار کرد: «من زاره»، کسی که او را در خراسان زیارت کند، «عارفاً بحقه»، نه فقط زائر باشد، بلکه زائر عارف باشد؛ عارف یعنی او را به امامت شناخته باشد، او را به واجب‌الاطاعه‌ بودن شناخته باشد، او را به امام تعیین‌ شده از جانب خدا شناخته باشد، او را به‌عنوان «خلیفة الله فی الارض» شناخته باشد. «من زاره عارفاً بحقه»، سود این زیارت این است «حرم الله جسده علی النار»، پروردگار عالم، بدن چنین زائری را به آتش جهنم به‌طور یقین حرام می‌کند. یعنی وقتی در حرم پروردگار عالم می‌رود، این مُهر را به پرونده‌اش می‌زند که این بنده من جهنمی نیست.

حجت‌الاسلام انصاریان افزود: شیخ طوسی(ره) نقل می‌کند، یا بن‌ رسول‌الله، زیارت پدرتان بالاتر است یا زیارت ابی‌عبدالله(ع)؟ امام جواد(ع) می‌فرمایند یکی مکه عمره برود و عمره حج به‌جا بیاورد، مدینه برود و پیغمبر(ص) و زهرا(س) و چهار امام(ع) را زیارت کند، کربلا برود و حسین(ع) ما را زیارت کند، نجف برود و علی(ع) را زیارت کند، کاظمین برود و جدم موسی ‌بن‌ جعفر(ع) را زیارت کند و بعد یکی هم بیاید و خراسان برود پدرم را زیارت کند، زیارت او از کل این زیارت‌ها بالاتر است.

این مفسر قرآن درباره معنای زیارت با برداشت از نظر اهل بیت(ع)، گفت: اهل بیت(ع) زیارت را این‌گونه معنا کرده‌اند «الزیارة حضور الزائر عند المزور»، معنی زیارت این است که تو در ارتباط با حضرت رضا(ع)، اخلاق، اعتقاد و عبادتت با او یکی شود؛ حلال و حرامی را رعایت کنی که حضرت رضا(ع) رعایت می‌کرد. یک کیسه‌ای کنار حضرت بود، می‌خواستند جنس بخرند. حضرت در کیسه را باز کردند، صد درهم در کیسه بود که بیرون ریخت. خودشان صد درهم را نگاه کردند یک پول درآوردند که پول رنگ نداشت، به غلامشان فرمودند این پول قلابی است، این نقره نیست، این پول مسکوک نیست، این را در این کیسه جا زده‌اند؛ یک چکش برای من بیاور غلام چکش را آورد و گفت آقا می‌خواهید چه‌کار کنید؟ فرمودند با این پول‌ها می‌خواهم خرید کنم، آن جنسی که می‌خواهم بخرم، این یک درهم قلابی جنسش را به من می‌دهند و درهم قلابی را بدهیم، من به‌ اندازه این درهم مالک جنس نمی‌شوم و جنس مال مردم است؛ چون پولش را نداده‌ام چکش را می‌خواهم که این پول را خرد کنم، مچاله کنم و در چاه خانه بیندازم که در بازار مسلمان‌ها نرود.

استاد انصاریان در پایان گفت: زائر یعنی «حضور الزائر عند المزور»، با امامی که زیارت می‌کند، عندیت پیدا کند؛ چنین زائری باید بدنش بر آتش جهنم حرام شود

اخبار مرتبط